Άλλη μια μέρα που ψάχνω το πόμολο της πόρτας …
Να φύγω…
Χωρίς προορισμό …
Με μια Ιθάκη στην καρδιά φυλαγμένη σαν φωτεινό άστρο να με οδηγήσει στην άκρη ενός ονείρου…
Τα βήματα μου αφήνουν σημάδια στους δρόμους,
στις καρδιές,
στα μάτια,
στα σώματα…
Κανένα δεν μου αρκεί….
Κανένας προορισμός δεν είναι αρκετός …
Όλοι μοιάζουν με απλές στάσεις χωρίς τερματικό σταθμό…
Χαμένος κι αυτός μέσα στην συντομία όλων …
Έρχομαι και φεύγω…
Γυρίζω και ξανά χάνομαι…
Άλλη μια μέρα ψάχνω το πόμολο της πόρτας ….
Να με οδηγήσει στην άκρη του χαμένου ονείρου…..
16 Ψίθυροι:
Καλησπέρα, στο blog σου με οδήγησε το ιδιαίτερο για μένα nickname σου, η "φυγή" μου λέει πολλά, θυμήθηκα αυτό εδώ-->http://provlimatismoibyjimank.blogspot.com/2009/02/blog-post_23.html
αυτό το χωρίς προορισμό μου άρεσε...
έχει κάτι δικό μου μέσα του ή μάλλον θα θελα να έχει κάτι δικό μου μέσα του...
Συνέχισε, γράφεις πολύ όμορφα!
Καλώς ήλθες φίλε,
η φυγή είναι μέσα σε όλους μας, άλλοτε κρύβεται και άλλοτε προβάλει εμπρός σκορπίζοντας της ζωή μας σε κομμάτια.
Να φύγεις και να γυρίσεις,
όλα είναι κύκλος...
Σ' ευχαριστώ
ή να φύγεις και να μη γυρίσεις ποτέ, εκτός αν πιστεύεις στη μετεμψύχωση οπότε πάω πάσο... :-)
Μετεμψύχωση χμμ μάλλον δεν είναι για μένα αυτά τα «πιστεύω».
Ότι προστάζει η καρδιά…αυτό πρέπει να ακολουθούμε !
Καλημέρα
γιατι δεν καθεσαι εκει που εισαι και να το πολεμισεις;;;καμια φορα δε χρειαζεται να πας μακρια για να φτασεις!
JD
Τώρα που έμαθα τα νέα από το δικό σου δελτίο είμαι ήσυχη,
: )))
Έχεις δίκιο, όσο μακριά κι αν πας δεν θα αλλάξει κάτι.
Η «μάχη» μαίνεται στον τόπο του εγκλήματος!!
Σ΄ευχαριστώ
συμφωνω με τον jd...εξαλλου..οσο μακρυα και να παμε...με οση δυναμη και να τρεχουμε,παντα αυτα που μας πονουν μας κρατουν πισω....
υ.γ.: πολυ ομορφο το blog σου..
Ότι μας πονά θα μας κρατά πίσω αυτό είναι σίγουρο,
Μέχρι να βρούμε την δύναμη να κάνουμε ένα βήμα μπροστά χωρίς το βλέμμα κολλημένο πίσω!!
Καλώς ήρθε little painter
Σ΄ευχαριστώ
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕΙΣ;Η ΖΩΗ ΘΕΛΕΙ ΑΓΩΝΑ.ΜΗΝ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙΣ ΤΑ ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ.Η ΜΑΧΗ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.
Φίλε σκρουτζάκο συμφωνώ μαζί σου,
Για κανέναν και για τίποτα δεν πρέπει να δραπετεύεις από την ίδια την ζωή!
Όσο για τα όπλα, δεν θα τα κατέθετα ποτέ!
Καλημέρα
Να φεύγεις πάντα στα όνειρα!
Μη μένεις
γιατί θα βαλτώσεις
στα λιμνάζοντα ύδατα...
Γράφεις όμορφα φίλη καινούργια!!!
Καλή καλή Μέρα!!!
Άναρχες φλόγες,
Πάντα βαλτώνουμε,
Στιγμές που νιώθεις να βουλιάζεις σε τέλμα,
Μα πάντα έρχεται και εκείνη η στιγμή που ένα χέρι θα σε τραβήξει ξανά έξω.
Ένα χέρι που ίσως είναι απλά η δική σου θέληση να προχωρήσεις !!
Σ΄ευχαριστώ πολύ
Καλώς σε βρίσκω
''ερχομαι και φευγω- γυριζω και ξανα χανομαι''
ολοι κρυβουμε μια φυγη μεσα μας.
που να παμε ομως;
που ειναι καλυτερα; ξερει κανεις;
καλο απογευμα.
Το πόμολο της πόρτας είναι ο ίδιος ο πόνος.Αυτός θα σε οδηγήσει σωστά,μόνο αν δείς καθαρά το γιατί πονάς.Αυτό θα σου ανοίξει τηνπόρτα για το επόμενο όνειρο.Αν το δείς καθαρά θα σε πάει σένα όμορφο όνειρο αν δεν το κατανοήσεις θα σε ξαναπάει σε εφιάλτη.Θα σου αφιερ'ωσω ένα ποίημα σε λίγο.Γράφεις ωραία πηγάζεις από λαχτάρα και αυτό αρκεί.
Έφη,
Μια φυγή μέσα μας βράζει μέχρι την στιγμή που θα υλοποιηθεί.
Φυγή όχι μόνο με την έννοια της απόδρασης από μέρη αλλά της απόδρασης από γεγονότα και ανθρώπους που μας πληγώνουν.
Σ΄ευχαριστώ
HELIASTER,
Όταν καταλάβεις τι σε πονά είναι εύκολο ή τουλάχιστον πιο προσιτό να βρεις και τον τρόπο που θα μειώσεις αν όχι θα εξαφανίσεις τον πόνο.
Το πρόβλημα το χτυπάμε στην ρίζα, μόνο τότε θα το απομακρύνομαι
Σε ευχαριστώ πολύ.
Δημοσίευση σχολίου