Ένιωθε σαν ενεργό ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί! Σαν ένα καζάνι που είχε υπερθερμανθεί και ήταν έτοιμο να σκάσει! Ήθελε να φωνάξει με όλη την δύναμη της καταπιεσμένη της ψυχής ΦΤΑΝΕΙ! Δεν άντεχε άλλο, δεν μπορούσε πια! Ασφυκτιούσε! Τα πάντα την έπνιγαν, την στεναχωρούσαν! Μέρες τώρα ένιωθε αυτό το συναίσθημα να θεριεύει μέσα της όλο και πιο πολύ! Το πρωί που ξύπνησε και κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέπτη κατάλαβε πως είχε επέλθει το πλήρωμα του χρόνου πως η στιγμή που χρόνια φοβόταν και στην σκέψη της μόνο είχε φτάσει. Μόνο που δεν ένιωσε φόβο αλλά μια ανεξήγητη δύναμη που την έσπρωχνε με ένα διαολεμένο σθένος! Κοιτάχτηκε για άλλη μια φορά στον καθρέπτη. Απέναντι της έβλεπε μια γυναίκα σαρανταπέντε χρόνων ατημέλητη με θαμπά καστανά μάτια και μακριά αχτένιστα μαύρα μαλλιά! Αναπήδησε ξαφνιασμένη! Δεν θυμόταν έτσι τον εαυτό της! Την τελευταία φορά που είχε κοιτάξει το είδωλο της στον καθρέπτη και το είχε ουσιαστικά δει ήταν μια κοπέλα γεμάτη ενέργεια και αγάπη για την ζωή! Ένα γλυκό πλάσμα με τρυφερά κόκκινα χείλη και εκφραστικό ζεστό βλέμμα! Μια νεαρή γυναίκα όλο πάθος και φλόγα που διαπερνούσε όλο το κορμί της δίνοντας της φτερά και μια γοητεία που παρέσερνε όποιον την πρόσεχε! Ποιόν ήταν λοιπόν αυτό το στραγγισμένο αποκύημα; Που είχε πάει όλη η ομορφιά της; Ποιο ύπουλο και υποχθόνιο ον είχε ρουφήξει την νιότη και την δροσιά της. Που ήταν η Αντιγόνη που ήξερε και θυμόταν; Και κυρίως που αγαπούσε; Γιατί αυτό το πλάσμα που έβλεπε μπροστά της δεν το αγαπούσε της ήταν παντελώς αδιάφορο. Δεν της γεννούσε κανένα απολύτως συναίσθημα. Σαν να μην υπήρχε σαν να ήταν νεκρό! Τρόμαξε με την ίδια της την διαπίστωση! Ήταν λοιπόν νεκρή; Γι’αυτό δεν ένιωθε τίποτα; Δεν ζητούσε τίποτα; Δεν ευχόταν τίποτα; Μα τι στο καλό ήταν; Δεν άργησε να έρθει η απάντηση στο μυαλό της. Σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά! Ιδιότητες που τις γνώριζε καλά! Τις είχε εμπεδώσει. Είχαν γίνει ένα με το πετσί της. Κάτι όμως έλειπε, κάτι ουσιαστικό για την ύπαρξη της! Η ιδιότητα της γυναίκας! Μια αναπάντεχη λάμψη διαπέρασε το βλέμμα της! Σαν να ξυπνούσε από χρόνιο λήθαργο άρχισε να νιώθει σιγά σιγά το σώμα της και η αίσθηση αυτή την αιφνιδίασε! Έφερε το χέρι της στο πρόσωπο της. Η επιδερμίδα της ήταν χλομή και άτονη! Χάιδεψε απαλά το μάγουλο της! Η Αντιγόνη ήταν εκεί και περίμενε να την βγάλει και πάλι στην επιφάνεια, να την αναδείξει, να την αγαπήσει ξανά! Πήρε μια βαθιά ανάσα και άφησε το συναίσθημα της αυτοπεποίθησης να την πλημμυρίσει! Πέρασε τα δάχτυλα της μέσα από τα μαλλιά της και διαπίστωσε με χαρά πως ήταν ακόμα μεταξένια! Είχε λοιπόν ελπίδες! Η Αντιγόνη των είκοσι και εικοσιπέντε χρόνων δεν ήταν δυνατόν να ξανάρθει μπορούσε όμως να βρει μια νέα Αντιγόνη εξίσου όμορφη και γοητευτική πιο ώριμη όμως και πιο έμπειρη. Και η ομορφιά αυτή είχε την δική της χάρη! Χαμογέλασε λοιπόν στον εαυτό της για πρώτη φορά μετά από χρόνια και με αναπτερωμένο ηθικό ξεκίνησε για την αλλαγή που καιρό περίμενε αλλά δεν εύρισκε το κουράγιο να πραγματοποιήσει!







13 Ψίθυροι:

προφήτηs είπε...

κ η αναγέννηση της έφτασε...

ελπίζω η αλλαγή αυτή να την κάνει να νιώσει όπως παλιά... όμως να μη ξεχάσει όσα πέρασε μέχρι τη μέρα αυτή... όλα ήταν κομμάτια των επιλογών της... κ θα μείνουν για πάντα ζωντανά μέσα της

καλημέρα

Φυγή είπε...

"Προφήτη" κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του6 χρόνου και καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις για το μέλλον μας και για τις αλλαγές που χρειάζεται να κάνουμε...όσα ζήσαμε είναι γνώμονας και συνδετικός κρίκος του παρελθόντος με το μέλλον!! Οφείλουμε να μην ξεχνάμε γιατί τα ίδια λάθη καραδοκούν!

Σε ευχαριστώ για το πέρασμα σου..να είσαι καλά!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΣΩΣΤΗ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΟΜΟΡΦΑ.

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Αφήνεσαι και...καίγεσαι
Μακάρι να προλάβεις, να μπορέσεις...
Μακάρι να έχεις την τόλμη και τη σοφία, της επιστροφής ή, της αλλαγής πορείας

Φίλη μου,
μακάρι να μπορούμε να ξε-φεύγουμε...

Να είσαι καλά
και φιλί!

Δημήτρης είπε...

Δήμητρα πολύ όμορφο απόσπασμα!!!

πιστεύω πως πρέπει όχι μόνο στη γυναίκα αλλά γενικότερα στο άνθρωπο όλα να βρίσκονται σε αρμονία και να συνυπάρχουν στο ίδιο επίπεδο όλα μέσα μας, τότε μάλλον μπορούμε να βρούμε και την ευτυχία...
νομίζω πως αυτό είανι το βαθύτερο νόημα του συγκεκριμένου αποσπάσματος!
κάποια σημεία μου άρεσαν πολύ!!!
γράφεις πολύ πολύ όμορφα και να μου το θυμηθείς ότι αυτά κάποια στιγμή θα βρίσκονται στις προθήκες των βιβλιοπολείων... (το εύχομαι!!!)

φιλί δυνατό!

καλημέραααα!!!

Φυγή είπε...

SKΡΟΥΤΖΑΚΟ η αναγέννηση ακόμα και μια μεγάλη αλλαγή θέλει κότσια και τόλμη! όταν φτάσει κάποιος στο σημείο αυτό είναι αποφασισμένος για όλα ή τίποτα!! Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο! Καλό σαββατοκύριακο!!

Φυγή είπε...

ευ Αγγελία πατεράκη είθε να έχει κανείς την κρίση την σωστή για το πότε θα τολμήσει την αναγέννηση του όταν παραστεί τέτοια ανάγκη!
Φιλιά και απο μένα να είσαι καλά!!

Φυγή είπε...

Δημήτρη μου καλέ μου φίλε!!! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια! Δεν ξέρω αν γράφω καλά το σίγουρο είναι οτι γράφω μέσα απο την ψυχή μου και χαίρομαι πραγματικά όταν καλοί φίλοι όπως εσύ εκτιμούν αυτά που βγάζω απο μέσα μου!!
Να είσαι καλά και να περνάς πολύ όμορφα! Θα σου στείλω αργότερα μήνυμα!
Φιλιά δυνατά και απο εμένα!!

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που η Αντιγόνη βρήκε την δύναμη να προχωρήσει!
Χαίρομαι για κάθε Αντιγόνη που συμφιλιώνεται με τον χρόνο και παίρνει δύναμη από τις εμπειρίες για να προχωρήσει!
Κι ακόμα περισσότερο που την βρήκα εδώ!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΧΘΕΣ ΓΥΡΙΣΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

ΔΚ είπε...

Ο χρόνος... αυτό είναι το θηρίο που άλλοτε αφήνει σκληρά τα σημάδια του πάνω στο είδωλό μας στον καθρέφτη -και τότε μοιάζουμε να έχουμε γεράσει απότομα- κι άλλοτε μας χαϊδεύει απαλά και μας χαμογελά! Ό,τι συντηρεί την αγάπη μας για τη ζωή, τη λάμψη στα μάτια μας, τον πόθο για ταξίδι και ανακάλυψη, για χαμόγελο, για όνειρα, αυτό πρέπει να κρατάμε ζωντανό μέσα μας... κι αυτό θα μας ανταμοίψει με βαθιά ικανοποίηση και μια νεότητα ουσιαστική, της ψυχής. Να είσαι πάντα γεμάτη αρμονία και ομορφιά όπως το υπέροχο μελωδικό κομμάτι σου.

Φυγή είπε...

Πόσο χαίρομαι να βρίσκω φίλους στο μπλοκ μου! Σε ευχαριστώ πολύ filadelfos_D για το υπέροχο σχόλιο σου! Ο χρόνος είναι πράγματι αμείλικτος και σκληρός αλλά τις περισσότερες φορές είμαστε εμείς που φερόμαστε με σκληρότητα στους εαυτούς μας όταν δεν τους δίνουμε την ευκαιρία να νιώσουν και να κάνουν όλα αυτά που θα τους χαρίσουν την νεότητα της ψυχής! Να είσαι καλά φίλε μου!